پس از انقراض سلسله بهمنیان در دکن، حکومت قطب شاهیان شیعه در سال ۹۱۸ قمری در کلگنده دکن تاسیس گردید. سلطان قلی قطب شاه حکومت قطب شاهیان را پایه گذاری کرد و مذهب شیعه را به عنوان مذهب رسمی این حکومت برگزید. حکام این سلسله، همواره با دربار صفویه شیعه مذهب روابط بسیار خوبی داشتند. حمایت های بی دریغ فرمانروایان قطب شاهی، موجب شد تا ایرانیان زیادی به دکن مهاجرت نمایند. با ورود میر محمد مؤمن استرآبادی به گلکنده در سال ۹۸۹ قمری، دوره گسترش و شکوفایی فرهنگ ایرانی شیعی در این منطقه آغاز گردید. میرمحمد مومن استرآبادی، ازشخصیت های برجسته ایرانی در تاریخ دکن و حیدرآباد است که در دوره پادشاهی قطب شاهیان به نخست وزیری رسید و طراح و معمار اصلی شهر حیدرآباد در جنوب هند است. او از سادات استرآباد و آموزگار فرزندان شاه طهماسب صفوی بود و در زمان شاه محمد خدابنده از ایران خارج شد و بعد از سفر حج به دکن رفت و در آنجا از سوی محمدقلی قطب شاهی به مقام پیشوایی رسید. استرآبادی به آبادانی قلمرو قطب شاهیان و افزایش توان اداری و گسترش فرهنگ تشیع در آنجا کمک فراوان کرد.تأسیس شهر حیدرآباد، آباد کردن روستاها و ایجاد بناهایی مانند عاشورخانه، مسجد، کاروانسرا و قبرستان از مهمترین فعالیت‌های عمرانی وی در دوره پیشوایی است.